Os chícharos teñen todo o necesario para ser un alimento cardiosaludable. Carecen prácticamente de graxa e sodio, dúas sustancias que en exceso son inimigas do corazón. Convén na dieta dos que sofren insuficiencia cardiaca, anxina de peito ou infarto.
Son ricos en vitaminas do grupo B e minerais necesarios para o bo funcionamento do sistema nervioso, por iso e ben considerado nos trastornos funcionais deste coma irritabilidade, depresión, insomnio...
Pola súa riqueza en proteínas (especialmente se se combinan con cereais) vitaminas e minerais, os chícharos son alimento moi apropiado para as embarazadas, son moi ricos en folatos que evitan malformaciós no sistema nervioso do feto.

O mango contribúe, polo seu contido en vit A, á hidratación e tersura da pel. Recomendase en casos de eccema e dermatite e tamén como preventivo ó evellecimento da pel. É una gran amigo das arterias e non debería faltar na dieta do que ten falta de riego sanguíneo nas arterias coronarias ou as extremidades., axuda ademais a controlal hipertensión.
Ë ben tolerado por diabéticos, e xa que esta enfermidade afecta ás arterias e ó corazón, recoméndase lle a estes pacientes.

Por cada 100 gr:
Fibra- 1,80%
Minerais- 0,50%
Hidratos de carbono- 15,2%
Graxa- 0,270%
Proteinas- 0,51%
Auga- 81,7%

Os caquis exercen unha suave acción astrinxente en conxunto, os seus taninos son altamente astrinxentes e os seus mucílagos moi suavizantes. Son tamén antiinflamatorios intestinais, debido a súa riqueza en pectina e mucílagos.
Conveñen en todo tipo de diarreas e colite.
O seu aporte en ferro non é moi elevado pero absórvese moi ben xa que ten Vit C.
Ainda que é unah froita doce, os diabéticos a toleran moi ben, xa que o seu contido en azucre é case todo fructosa e que a súa fibre de tipo soluble retén os azúcares no intestino e vainos liberando pouco a pouco.

Fibra: 3,60%
Minerais: 0.33%
Hidratos de carbono: 15,2%
Graxa: 0,190%

Os figos en calquera das súas formas son un alimento moi recomendable en caso de anemia ou fatiga por causa orgáncia ou psíquica, debido a súa acción tonificante.
As mulleres embarazadas e todos aqueles que estén sometidos a esforzos físicos (deportistas) ou psíquicos (estudiantes) atoparán no figo un alimento moi nutritivo de doada dixestión e rico en enerxía.
Actúan como emolientes (suavizantes) dos bronquios e do aparato dixestivo.

 
Por cada 100 gr:
Fibra- 3.30%
Minerais- 0.66%
Hidratos de carbono- 15.90%
Graxa- 0.30%
Proteinas- 0.75%
Auga- 79.10%

O consumo de albaricoque mantén a vista en bo estado. Débese á acción da provitamina A e recoméndase en caso de sequedade conxuntival coma picor ou irritación crónica da conxuntiva, perda da agudeza visual e ceguera nocturna.
Ten unha propiedade equilibrante sobre o sistema nervioso debido a súa riqueza en oligolementos, por iso se recomenda en casos de depresión, nerviosismo e inapetencia.
Aumenta a resistencia nas infeccións nos casos de farinxite crónica, sinutisis e eccemas.

Por cada 100 gr:
Fibra- 2.40%
Minerais- 0.75%
Hidratos de carbono- 8.72%
Graxa- 0.39%
Proteinas- 1.40%
Auga- 86.40%

1) FRESCO: Ben maduro

É a froita mais antioxidante que se coñece.
Debido a súa riqueza en fibra vexetal de tipo soluble, o amorodo facilita o tránsito intestinal. Desconxestiona a circulación venosa, polo que conveñen en caso de hemorroides, ascitis (líquido noabdomen) e afeccións hepáticas coma a hepatite crónica e cirrose.
As persoas alérxicas á aspirina soen selo tamén ó amorodo debido ó seu contido en ácido salicílico.

Por cada 100 gr:
Fibra- 2.30%
Minerais- 0.43%
Hidratos de carbono- 4.72%
Graxa- 0.37%
Proteinas- 0.61%
Auga- 91.6%

Todas as variedes de ameixa poseen unha composición moi similar. É un laxante efectivo e suave á vez. A diferencia do tipo insoluble, como o salvado, a fibra soluble da ameixa suaviza e protexe as paredes intestinais. Esta fibra está composta maiormente por pectina e consegue que baixe o nivel de colesterol. E suavemente diurética, depurativa e desintoxicante. O seu baixísimo contido en grasas, proteinas e sodio fana moi apropiada en caso de arteriosclerose, gota, reumatismo e hepatitis.
Como propiedade maís importante resaltamos a prevención de cancro de colon polo tanto o consumo frecuente de esta froita é un hábito moi recomendable.

Por cada 100 gr:
Fibra- 7.10%
Minerais- 1.76%

Está indicada principalmente nas dolencias de riles e das vías urinarias. Sempre que se desexe
pódese realizar unha cura depurativa para eliminar toxinas do sangue. Os diabéticos toleran ben a sandía debido ó seu baixo contido en azucres. Produce sensación inmediata de saciedade por iso recoméndase en dietas de adelgazamento.

Por cada 100 gr:
Fibra- 0.50%
Minerais- 0.26%
Hidratos de carbono- 6.68%
Graxa- 0.43%
Proteinas- 0.62%
Auga- 91.5%

1) FRESCA: É a forma habitual de consumila. Non é recomendable tomala como postre, xa que pode resultar indixesta debido á gran cantidade  de auga que aporta.

O melón é ante todo auga, a sús porcentaxe hídrica oscila entre o 90 e o 95%. Non é unha auga pasiva e inerte se non que se denomina “suero vexetal” e nada agradecen tanto os riles coma esta auga.
O consumo deste enriquece o sangue en sales minerais e vitaminas, está moi recomendado en casos de cáculos renais polo seu poder alcalinizante e tamén en indeccións urinarias, xa que frea a proliferación dos xermes coliformes.
É unha froita moi importante en estados de deshidratación acompañados de pérdida de minerais (diarreas, sudoración abundante ou crisis febris).

Por cada 100 gr:
Fibra- 0.80%
Minerais- 0.80%

Trátase da misma especie botánica co pexego (ver descripción pexego). É o resultado de inxertos sucesivos do pexego con outras especies do xénero prunus. É unha froita moi suculenta cun sabor doce e lixeiramente ácido. Como característica singular a nectarina contén máis vitamina A e E e un pouco menos de C e fibra.

Por cada 100 gr:
Fibra- 2.00%
Minerais- 0.46%
Hidratos de carbono- 9.10%
Graxa- 0.09%
Proteinas- 0.70%
Auga- 87.7%